Jerzy Werszler

• Moja przygoda • Biogram

• Moja przygoda

Moja przygoda z działalnością artystyczną zaczęła się od tego, że na studiach plastycznych znalazłem się po nieudanej próbie złożenia egzaminu wstępnego na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Studia
w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych podjąłem
w burzliwym październiku 1956 roku. (Tutaj przypomnę mało znaną historię z tamtego okresu. Otóż, studenci PWSSP samowolnie przemianowali we Wrocławiu byłą ulicę „Stalina” na „Bohaterów Węgierskich”. Niestety, ta nazwa nie przyjęła się. Pozostaje obecnie ul. „Jedności Narodowej”).

Po dwóch latach studiów wstępnych, jako specjalizację wybrałem Wydział Ceramiki Artystycznej w pracowni prof. Rudolfa Krzywca. Dla czego tak postanowiłem, nie potrafię dzisiaj odpowiedzieć. Wydział ten ukończyłem pracą magisterską w roku 1962 otrzymując ocenę
z wyróżnieniem. Muszę szczerze przyznać, iż ceramika artystyczna nie była kierunkiem studiów, który mnie szczególnie fascynował. Świadectwem może być fakt, iż więcej czasu poświęcałem zdobieniu pater ceramicznych niż dłubaniu w gipsie. Dekoracje moich pater miały zdecydowanie charakter graficzny. I tak, po ukończeniu studiów poświęciłem się grafice. Jako narzędzia pracy szczególnie bliskie stały się dla mnie piórko i tusz. Wybrałem to poniekąd z braku oprzyrządowania dla typowej działalności, lecz także sugerując się z uporem, że rysunek jako forma wypowiedzi artystycznej jest ogólnie nie doceniany. Przyjęta opinia, że rysunek jest tylko formą przygotowawczą pod pozostałe techniki plastyczne, moim zdaniem była wysoce niesprawiedliwa. To też
z zadowoleniem przyjąłem wiadomość o zorganizo-waniu przez Andrzeja Willa Triennale Rysunku we Wrocławiu. Już w drugiej edycji tego triennale wziąłem udział. Od tej pory na trwałe związałem się z tą techniką przekazu artystycznego. Z przyjemnością też stwierdzam, że ten rodzaj przekazu znalazł swoje doniosłe miejsce w twórczości plastycznej. Forma wypowiedzi twórczej w rysunku jako ostatecznego dzieła, daje mi wielką satysfakcję. Rysuję przede wszystkim piórkiem w tuszu tworząc dla własnej przyjemności nie ulegając ogólnie przyjętym modom. Podam tu zabawny przykład. Na wernisażu moich prac w galerii Micro Hall Center
w Niemczech, jakiś dziennikarz zajmujący się krytyką sztuki, zadał mi pytanie, co ja chciałem powiedzieć za pomocą tych rysunków. Jaka jest moja filozofia. No cóż, odpowiedziałem zgodnie
z prawda, i twierdzę to nadal, że nie mam żadnej filozofii. Filozofią niech się zajmują przygotowani do tego specjaliści. Ja rysuję dla tego, że umiem to robić. Rysuję wtedy kiedy mam na to ochotę. Rysuję to co mi na myśl przychodzi i robię to dla własnej przyjemności. Jedynym z góry założeniem dla mojej pracy jest estetyka.

Rysunek jako grafika ma także szerokie pole popisu w formie komercyjnej.
O tym wie każdy plastyk, który imał się jakiejkolwiek chałtury zarobkowej. Wbrew szkalowaniu tego rodzaju prac, na polu tym można i należy, wykazać się dużym profesjonalizmem. W pracy zawodowej udało mi się uzyskać etat projektanta reklam neonowych. Reklama neonowa w swoim punkcie wyjściowym, bez względu na jej wartość artystyczną, jest niczym innym jak projektem
w formie rysunku. Popełniłem setki projektów reklam neonowych dla miasta Wrocławia i całego Dolnego Śląska. Niestety, ze względu na brak możliwości w Polsce Ludowej profesjonalnego udokumentowania fotograficznego, tylko znikomy ślad tych poczynań zachował się. Reklama neonowa nie jest trwałym obiektem i większość już dawno uległa destrukcji. Z zachowanych, znaczących reklam mojego autorstwa, mogę tu wymienić neon PZU- programowane sylwetki złodziei na pl. Kościuszki, czy też przeróbkę postaci w neonie „Dobry wieczór we Wrocławiu”.
W niepamięć odeszły takie duże neony jak: „Lotem taniej niż myślisz” z sylwetą samolotu, „Hotel Panorama”, „Dom Pani”, który odegrał rolę podkładu w filmie „Anatomia Miłości”. Dalej „Rumcajs” na
ul. Powstańców Śląskich czy też „Ewa z jabłkiem”, neon zlokalizowany na ścianie szczytowej budynku
u zbiegu ulic Teatralnej i Piotra Skargi oraz setki innych. Sam nie jestem w stanie wszystkich zapamiętać.
Nie roszczę sobie pretensji do bycia artysta
w większym wymiarze. Moje prace mogą się podobać lub nie. Mogę się pochwalić, że moje patery z wczesnego okresu, znajdują się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, a rysunki w galeriach
i zbiorach prywatnych takich krajów jak: Niemcy, Anglia, Austria, Belgia, Chorwacja, Szwecja, Stany Zjednoczone, Australia, Nowa Zelandia i pewnie gdzieś jeszcze o czym nie wiem. Nigdy tego nie dokumentowałem.

Jerzy Werszler. Wrocław, grudzień 2012

• Biogram

Jerzy Werszler
Urodzony - 1935 roku w Podbużu.
Studia w pracowni Prof. Rudolfa Krzywca
na Wydziale Ceramiki Artystycznej w Państwowej
Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu.
W 1962 r. uzyskał dyplom magistra sztuki z wyróżnieniem.
W twórczości uprawia techniki rysunku artystycznego.
W pracy zawodowej zajmuje się grafiką reklamową
oraz projektowaniem reklam neonowych.

Udział w ważniejszych wystawach zbiorowych
1963 - Wystawa Plastyki Ziem Nadodrzańskich, Wrocław
1968, 1975 - Międzynarodowe Triennale Rysunku, Muzeum Architektury Wrocław
1975 - Wystawa „Prezentacje”, Muzeum Architektury, Wrocław
1977 - Wystawa Sztuki XXX-lecia ZPAP, Wrocław
1979 - Wystawa „Prezentacje”, Galeria na Solnym, Wrocław
1984 - Wystawa Duszpasterstwa Środowisk Twórczych, Kościół św. Krzyża, Wrocław
1985 - Aktualności Plastyki Dolnośląskiej, Wrocław
1985 - Wystawa Okręgowa Plastyki, Kościół św. Krzyża, Wrocław
1984,1990,1994 - Biennale Sztuki Sakralnej, BWA Gorzów Wlkp
1987 - Dni Kultury Polskiej - Pokaz prac w Berlinie Zachodnim (Niemcy)
1988 - Okręgowa Wystawa Plastyki, Galeria na Ostrowie, Kościół św. Marcina, Wrocław
1989 - Piękno ginącej przyrody –Sztuka w obronie środowiska, Warszawa
1989 - Exposition International d'Art Contemporain, Rethel (Francja)
1990 - Wystawa rodzinna, Bolesławiecki Ośrodek Kultury, Bolesławiec
1991 - Reims presente – Wrocław expose, Reims (Francja)
1994 - Wystawa “Nasza obecność”, Monachium (Niemcy)
1998 - „Po pięćdziesiątce” Wystawa ZPAP Wrocław, Dolny Śląsk
1998, 2000 - „Sacrum” VII Biennale Sztuki Religijnej, BWA Gorzów Wlkp.
2000 - Bilden Künstler aus Breslau und Krakau zu Gast in Klein Scharrel (Niemcy)
2004 - Wystawa „Wiara i Sztuka”, Muzeum Archidiecezjalne, Wrocław
2004 - Ceramika i Szkło Polskie XX wieku, Muzeum Narodowe, Wrocław
2006-2012 - Cykliczne wystawy poświęcone pamięci Jana Pawła II, Galeria Tkacka na Jatkach
2011 - „Po setce” wystawa jubileuszowa ZPAP, Wrocław

Wystawy indywidualne
1986 - Rysunek, Galeria BWA, Gorzów Wlkp.
1987 - Rysunek, Galeria Tkacka „Na jatkach”, Wrocław
1987 - Rysunek, Salon „Vama”, Varażdin (Jugosławia)
1989 - Rysunek, Galeria „Jatki ZPAP”, Wrocław
1989 - Rysunek, Galeria Micro Hall Center, Edewecht (Niemcy)
2013 - Rysunek, Galeria Tkacka „Na Jatkatch”, Wrocław

Udział w plenerach i wystawach poplenerowych
1963 - Plener Form przemysłowych, Bolesławiec
1973 - „Plastyka w przemyśle”, Katowice
1976 - „Jesień Jurajska”, Zaborze
1977 - Plener malarski, Łagów
1979 - Plener malarski, „Ślęża”, Szczodre
1980 - Plener malarski, Drzonków
1981 - „Jesień Jurajska”, Hucisko
1983 - Plener malarski, Szczodre
1984 - Plener malarski, Kazimierz Dolny
1986 - Plener malarski Wędrzyn